بررسی رابطۀ بین ارتباط سازمانی و تسهیم دانش با نقش میانجی اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس

با نقش میانجی‌ اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعۀ آماری پژوهش حاضر را کلیۀ دبیران مدارس دورۀ اول و دوم متوسطۀ شهرستان بیجار در سال تحصیلی 1395 به تعداد 500 نفر تشکیل داد. نمونۀ آماری 217 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی با حجم متناسب انتخاب شد. شاخص و مبنای طبقات دبیران مرد و زن بوده است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های ارتباط سازمانی دعایی(1372) با آلفای(91/0)، تسهیم دانش بوک، زمود، کیم و لی(2005) با آلفای(75/0) و اعتماد سازمانی الونن، بلومکویست و پومالاینن(2008) با آلفای(94/0) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(185/0=β) و غیرمستقیم(103/0=β) بر تسهیم دانش تأثیرگذار است (در مجموع288/0=β). ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(521/0=β) بر اعتماد سازمانی تأثیرگذار می‌باشد(در مجموع521/0=β). اعتماد سازمانی به صورت مستقیم(198/0=β) بر تسهیم دانش تأثیرگذار است(در مجموع198/0=β). همچنین تأثیر ارتباط سازمانی بر تسهیم دانش به صورت غیرمستقیم توسط متغیر میانجی، اعتماد سازمانی با(35/0=β) تبیین شد. نتیجه‌گیری: در این رابطه زمانی‌ که اعتماد سازمانی به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می‌شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می‌توان گفت که ارتباط سازمانی با نقش میانجی‌گری اعتماد سازمانی موجب افزایش تسهیم دانش در میان دبیران می‌شود.